Ramses Shaffy - Sammy (1966)

Ik was zes jaar oud en een te onrustig kereltje om aan tafel te blijven zitten. Dan is het lastig om de boterham met hagelslag met succes binnen te krijgen. Om te voorkomen dat er niet meer hagelslag op de keukenvloer terecht kwam dan in het bekkie, had mijn moeder een creatieve manier gevonden. Naast de keuken van ons ouderlijk huis, hing buiten een schommel. Mijn moeder had bedacht om mij de boterham te geven terwijl ik op de  schommel zat.

Zo gezegd zo gedaan. Natuurlijk niet rustig zittend, maar vol heen en weer schommelend. Telkens wanneer ik voor was, stopte mijn moeder er een stuk brood in. Dit werkte fantastisch maar zoals gezegd had dit kereltje een korte spanningsboog dus werd er na twee dagen iets aan toegevoegd: Sammy! Hoogstwaarschijnlijk had ik destijds geen benul van wat ik zong. Zie je het voor je: schommelend, luidkeels zingend Hoog Sammy, kijk om hoog Sammy... en daar kwam weer een stuk brood. Meer brood dan hagelslag vermoed ik. Ik meen mij te herinneren dat deze taak door mijn oudere zussen en broer nog twee weken is overgenomen. Gek werden ze ervan Domme domme Sammy... 

Hoe zou het zijn wanneer ik dement zou raken en in mijn beleving weer terecht kom in mijn kinderperiode? Waarschijnlijk staat er in mijn dossier dat ik ADHD heb (veel mensen met dementie hebben een vorm van ADHD) en erg onrustig kan zijn tijdens de boterham. 

Misschien is er wel een verzorgster die het aandurft om mij op een schommel te hijsen, een boterham met hagelslag te voeren en dan keihard te zingen: Hoog Sammy, kijk om hoog Sammy want dan wordt je lekker nat, Sammy, domme domme Sammy... 

Ik ga een rondje wandelen, moet even mijn energie kwijt. Kom onderweg langs een speelplaats, met schommel.....