Het is vier uur s'nachts. Onrust in mij. Storm buiten. Ik weiger mij te laten leiden door angst en de negatieve verhalen rondom vluchtelingen en terreur. Ik wil blijven geloven in het goede. Ik vecht tegen eigen oordelen. Ik wil de méns zien, niet zijn of haar afkomst, kleur, uiterlijk of achtergrond. Ik wil blijven geloven in de slogan
"omdat ieder mens telt, niemand uitgesloten".
Zittend op mijn meditatiekussen, hoor ik de storm buiten. Langzamerhand lichter. Rustiger. Zachter. Stiller in mij. Het klopt, nog steeds.
Om 12.00 uur zal ik samen met de deelnemers een minuut stil staan om vervolgens weer vol het leven te omarmen: Liberté, Égalité, Fraternité
Geen opmerkingen:
Een reactie posten